به دنبال انگیزه:

ممکنه شما هم مثل خمیر یه جا افتاده باشید و دنبال این باشید که یه جوری بتونید بمب انگیزه درون تون رو منفجر کنید.

چرا منفجر کنید؟ جواب: تا بتونید از انرژی حاصله ازش، پررررر انرژی کاراتون رو انجام بدید. برا همین کلاس و دوره و چالش های مختلفی شرکت می کنیم و حرفای انگیزشی می شنویم تا این بمب انگیزه تون منفجر بشه….و میشه…. اما متاسفانه می بینیم که بمب منفجر شد، انرژی ما هم آزاد شد، حرکت هم کردیم، اما…اما بعد از مدتی دوباره وایسادیم و بی انگیزه شدیم.

توسل به کوچ:

اینجاست که یا ناامید می شیم و یا اگه وضعیت مالی مون خوب باشه می گردیم که یکی ما رو کُوچ کنه تا بتونیم:

– اون تناسب اندام رو داشته باشیم

– اون درسه رو بخونیم

– اون کسب و کار رو راه بندازیم

و خلاصه اون برنامه ای که بارها چیدیم و انجام ندادیم رو انجام بدیم با کمک مربی یا کُوچ. زمان میگذره و کار کُوچ تمام میشه و متاسفانه می بینم که بعد از مدتی ما مجددا:

– اندام مون به هم ریخته

– حوصله درس خوندن نداریم

– و بازم وسطای کار، بی انگیزه شدیم

و کلا برنامه ریزی مون به هم ریخته

ناامیدی:

اینجاست که دیگه ناامید می شیم:

۱) هم به این دوره ها و حرفای انگیزشی بد و بیراه میگیم.

۲) و هم برچسب بی عرضه گی به خودمون می زنیم.

و اما راه حل:

اینا همش به این دلیله که مسئله عملگرایی و انگیزه یک بار به صورت ریشه ای بهش پرداخته نشده. من، اسماعیل محمدی به پشوانه ۱۶ سال پژوهش تئوری و عملی بهتون مطالب نابی میگم که حسسسابی لذذذت ببرید. و قطعا تاااازه متوجه می شید اشکال کار کجاست و چه باید بکنید.قول میدم شگفت زده بشین از این حجم از مطالب نو، متفاوت و کاربردی